ادب بندگی

نه عاشق باش که عاشقی را سوختن است و گر شعله را خامش کند، در سوختگی خویش وامانده ای، بی هیچ شعله کشیدنی؛

و نه عارف باش که عارف را طریقت طی کردن است و از بالا به زیر افتادن و گر دستت نگیرد دیگرباره، در افتادگی خویش در می مانی، بی هیچ گام برداشتنی؛

و نه مخلص باش که مخلص را اخلاص عملش مخلص کند و گر توفیق بگیرد و ذره ای"خویش" در نیت ت باشد، هرچه رشته ای پنبه خواهی کرد...

بلکه بنده باش... 
که بر ارباب نشاید بنده را رها کند؛ هماره دستش خواهد گرفت و راهش خواهد برد و گر زمین خورد، برخواهدش خیزاند و گر اخلاص نداشت خواهد بخشید و اگر شعله کشید، خاموشش نخواهد کرد..

و از یاد مبر که محمد را به بندگی ش می شناسد؛
و در بندگی رازیست که نه عاشق و نه عارف و نه مخلص نمی داند؛ و جز بندگان را نسزد دانستن..

 

19 May 2012

 

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام

درود بر لسان غیب؛ که جان م را اینگونه صفا داد به اولین پیام شعله ی پنهان..

تو گوهر بین و از خرمهره بگذر          ز طرزی کان نگردد شهره بگذر

چو من ماهی کلک آرم به تحریر   تو از نون و القلم می پرس تفسیر

رفیقان قدر یکدیگر بدانید             چو معلوم است شرح از بر بخوانید

مقالات نصیحتگو همنین است    که حکم انداز هجران در کمین است

روان را با خرد در هم سرشتم        و زو تخمی که حاصل بود کشتم

بیا وز نکهت این طیب امید                  مشام جان معطر ساز جاوید

سخن گفتن که را یاراست اینجا       تعالی الله چه استغناست اینجا

برو حافظ درین معرض مزن دم                سخن کوتاه کن و الله اعلم