سلام
درود بر لسان غیب؛ که جان م را اینگونه صفا داد به اولین پیام شعله ی پنهان..
تو گوهر بین و از خرمهره بگذر ز طرزی کان نگردد شهره بگذر
چو من ماهی کلک آرم به تحریر تو از نون و القلم می پرس تفسیر
رفیقان قدر یکدیگر بدانید چو معلوم است شرح از بر بخوانید
مقالات نصیحتگو همنین است که حکم انداز هجران در کمین است
روان را با خرد در هم سرشتم و زو تخمی که حاصل بود کشتم
بیا وز نکهت این طیب امید مشام جان معطر ساز جاوید
سخن گفتن که را یاراست اینجا تعالی الله چه استغناست اینجا
برو حافظ درین معرض مزن دم سخن کوتاه کن و الله اعلم
